Ο Κήπος της Μνήμης / The Garden of Memory

Ο κήπος της μνήμης

Με την ενότητα έργων ο κήπος της μνήμης ο Δημήτρης Χατζαντωνάκης αναφέρεται στις λειτουργίες της φύσης, τον κόσμο των ερεθισμάτων και αντιδράσεων, όπως αυτές ανασύρονται από την ανάμνηση.
Το κύριο υλικό των έργων του είναι η μαρμαρόσκονη χρωματισμένη με φυσικές τεχνικές, ένα στερεό υλικό με συμπεριφορά υγρού. Η επιφάνεια των έργων είναι δομημένη από ανάγλυφες παράλληλες γραμμές, οι οποίες δημιουργούν ανάμεσά τους τμήματα που λειτουργούν σαν καθορισμένες διαδρομές, όπου μέσα σε αυτά τα όρια μπορούν να αναπτύσσονται ρυθμογενετικοί σχηματισμοί.
Κάθε έργο λειτουργεί σαν δείκτης στις προϋποθέσεις που μπορούν να εγκυμονήσουν τις περιπέτειες της μορφής, καθώς η στιγμή εγκλωβίζει την κίνηση σαν ήχος ανάμεσα από χορδές..
Όπως αναφέρει η Αθηνά Σχινά, κάτω από το δέρμα της εικόνας ενυπάρχουν ποσοτικά και ποιοτικά γνωρίσματα, σχετικά με τις ιδιότητες και τις συμπεριφορές δομής, υφής και ύλης στο επίπεδο, πριν από την οικοδόμηση όγκου. Πλέγματα σχέσεων σχηματίζονται, μετατρέποντας το ενδεχόμενο σε γεγονός και το άυλο σε ορατό, την ώρα που μπαίνει σε τάξη ξεφεύγοντας από το χάος.

The garden of memory

With the unit of works, the garden of memory, Dimitris Ηatzantonakis refers to the functions of nature, the world of stimuli and reactions, as they are retrieved from memory.
The main material of his works is marble powder colored with natural techniques, a solid material with a fluid behavior. The surface of the works is structured by embossed parallel lines, which create sections between them that function like defined routes, where rhythmogenic formations can develop within these limits.
Each work acts as a pointer to the conditions that can impregnate the adventures of the form, as the moment encapsulates the movement like sound between strings.
As Athena Schina mentions, under the skin of the image there are quantitative and qualitative features, regarding the properties and behaviors of structure, texture and matter at the level, before the building of volume. Networks of relationships are formed, turning the potential into fact and the intangible into the visible, while order escapes from chaos.